Jarzmo i brzemię

Jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie (Mt 11,30). Ale o co chodzi?

Jarzmo, to drewniana belka, mocowana do grzbietu zwierzęcia pociągowego, najczęściej wołu, pełniąca rolę prymitywnej uprzęży, dzięki której zwierzę mogło ciągnąć pług, wóz, sanie młocarskie lub chodzić w kieracie. Przy pomocy jarzma sprzęgano z sobą parę zwierząt, żeby uzyskać większą siłę pociągową. W Biblii jarzmo wymienione jest 30 razy. Symbolicznie oznacza niewolę, ciężką pracę, ale także uległość, posłuszeństwo i pokorę – oddanie się komuś, pozwolenie na kierownictwo czy prowadzenie.

Jarzmo używa się w niektórych zakątkach świata do dziś.

Brzemię, to dosłownie „to, co się bierze”, a więc jakiś ładunek lub ciężar. Kobietę ciężarną – noszącą w swym łonie „ciężar” dziecka, określa się też mianem „brzemiennej. W odniesieniu do ciężaru jak i oczekiwania potomstwa określenie to występuję w Biblii blisko 40 razy. Symbolicznie oznacza trud, który przynosi błogosławione owoce – rodzi życie.

Brzemię, to ciężar niesiony np. na oślim grzbiecie.

W chrześcijaństwie symbolem jarzma i brzemienia jest stuła, noszona jako element stroju duchownych, sprawujących posługę. To wąski pas materiału, wzorowany na starożytnej oznace władzy, zakładany na kark, symbol jarzma – podjęcia służby Chrystusowi – i brzemienia – ciężaru odpowiedzialności i służby powierzonej owczarni.

Stuła – zakładany na kark znak służby kapłańskiej w Kościele.

[zdjęcia z sieci]