To narzędzie pisarskie i zarazem symbol nadziemskiej mocy.
Jezus coś pisze – pochylony – palcem na ziemi, gdy przyprowadzają mu kobietę pochwyconą na grzechu. Tak samo Najwyższy pisał palcem na dwóch tablicach z kamienia Dziesięć Słów – Dekalog. I podobnie Ręka Boga pisała na ścianie pałacu Baltazara wyrok na króla, który zbezcześcił swiątynne naczynia.
Gdy Mojżesz ze swym bratem Aaronem w ramach plag egipskich obrócili wodę w krew i sprowadzili żaby, kapłani faraona potrafili zrobić to samo. Dopiero kiedy panowie obrócili proch ziemi w chmarę komarów, mędrcy Egiptu dali za wygraną: nie potrafimy tak, musi być w tym palec Boży.
Jezus dotyka palcem mar zmarłego młodzieńca z Nain, uszy i język głuchoniemego oraz oczy tego, który nie widzi.
Michał Anioł w Kaplicy Sykstyńskiej w scenie stworzenia Adama uchwyci moment przekazania duszy, gdy palec Stwórcy styka się z palcem stworzenia.
Widać na obrazach Zwiastowania anioła rozprawiającego z Maryją i wystawioną w tym czasie z nieba Prawicę Pańską z wyciągniętym palcem.
Palec niby taki niepozorny, lecz kryje w dobie nieprzebraną moc. Dlatego Jezus mówi: jeżeli ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to znaczy, że przybliżyło się do was Królestwo Boże.
