Tradycja wskazuje ją, jako miejsce Przemienienia Chrystusa.
W krypcie pod prezbiterium znajdują się wizerunki czterech innych przemienień Jezusa:
– Narodzenia (przemienienie Boga w człowieka),
– Eucharystii (przemiana chleba i wina w Ciało i Krew Pańską),
– Ofiary (przemienienie życia w śmierć Jezusa),
– Zmartwychwstania (przejścia ze śmierci do życia).
Proszę zobaczyć zdjęcia (część moich, ale nie umiem w czeluściach cyfrowego archiwum znaleźć wszystkich, więc kilka z pochodzi z sieci).
Tabor, stojąc samotnie wśród galilejskich pól, robi wrażenie wyższej, niż jest na prawdę (588 m npm). Jej szczyt stanowi równina 1200×400 metrów. Onegdaj stały tu trzy bazyliki. Wzgórzem władali krzyżowcy, potem Saraceni. Pozostającymi tu ruinami zarządzali franciszkanie z Nazaretu. W XX w. zbudowano obecny kościół. Bryłą przypomina skupisko trzech namiotów: dla Jezusa (część główna), Mojżesza i Eliasza (wieże, między którymi wchodzi się do wnętrza).
Dokładnie 400 km od Bielska-Białej, w pół drogi między Pragą a Czeskimi Budziejowicami, leży miejscowość Tábor. Nazwali je tak osiadli tutaj na początku XV w. prascy Husyci (wcześniej to było Hradiste), których – ze względu na radykalne poglądy nie tylko religijne, ale także społeczne i poltyczne (zniesienie pańszczyzny itp.) nazywano, od miejsca osiedlenia, Taborytami.
Góra Tobr – przy dojeździe od miejscowości Nain, u bramy której Jezus wskrzesił młodzieńca, jedynego syna wdowy. Pojedynczo wznosząca się góra, choć niewysoka (588 m npm), robi jednak wrażenie niezwykle majestatycznej. W czasach Starego Testamentu militarne zwycięstwa odnosili tutaj Izraelici pod wodzą Baraka i Debory Sdz 4). Wraz z górą Hermon wykrzykuje radośnie na cześć Pana (Ps 89,13). Górą opiekują się Franciszkanie z Kustodii Ziemi Świętej, o czym informuje tablica, umieszczona na bramie Bab al-Hawa (Brama Wiatru), prowadzącej na teren bazyliki. Widzicie trzy namioty, wtopione w bryłę bazyliki? Tak spełnia się pragnienie Piotra: „Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza” (Mk 9,5). A tu, stojąc przed wejściem głównym, trzy namioty widać jeszcze lepiej. Piękny portal z dwiema kolumnami, jak w świątyni Salomona (1 Krl 7,15) oraz tęczą czyli łukiem na obłokach, która jest znakiem przymierza (Rdz 9,14). Wnętrze Bazyliki na górze Tabor. Pod uniesionym prezbiterium krypta z wizerunkami pozostałych przemienień Jezusa. Mozaika Przemienienia Pańskiego nad ołtarzem głównym. W środku – Jezus. Po Jego prawicy – Mojżesz z tablicami Dekalogi, po lewej – Eliasz z płaszczem, który w drodze do nieba zrzucił swemu uczniowi Elizeuszowi. Obu łączy to, że nie spoczęli w ziemi. Na dole Apostołowie. Po prawicy Jezusa – Piotr, po lewej – bracia, Synowie Gromu (Boanerges) – Jakub i Jan. Ta trójka towarzyszy Jezusowi także podczas wskrzeszenia córki Jaira i modlitwy w Ogrojcu. Krypta pod ołtarzem głównym. W podłodze wyłożonej parkietem (to ogromna tutaj rzadkość) – dwa okienka. Widać przez nie skałę, na której stali uczestnicy Przemienienia. Na błękitnych ścianach mozaiki pozostałych przemienień. Ołtarz w krypcie pochodzi z czasów starożytnych, Odnaleziono go podczas prac przy budowie obecnej bazyliki. Na ścianie po lewej dwa przemienienia: Narodzenie i Eucharystia. W oknie za ołtarzem postaci dwóch pawi – symboli nieśmiertelności, ogrodu rajskiego, a ze względu na ogon pełen piór z pawim oczkiem – nieba usianego gwiazdami i spełnienie wizji proroka Ezechiela (Ez 10,12). Obraz przemienienia życia w śmierć – Baranka, który ofiarował Siebie za zbawienie tych, których imiona zapisane są w Księdze Życia (Ap 5,9). Czeskie Tábor – miejsce schronienia Husytów po ucieczce z Pragi w 1420 r. Prawda, że topograficznie nieco podobne do góry Tabor?