Gdy Mu przeprowadzono kobietę przyłapaną na grzechu, Jezus pochylił się i pisał palcem po ziemi.
Wiadra atramentu użyto wypisując spory o to, co pisał: grzechy? imiona oskarżycieli? przykazania?
Pisał „na ziemi”. Więc nawet nie wiadomo: na piasku czy na skale. Jak w tej historii:
Szli przez pustynię. Pokłócili się. Jeden z nich uderzył drugiego w twarz. Uderzony napisał patykiem na piasku: „mój przyjaciel mnie spoliczkował”.
Dotarli do oazy. Kąpiąc się w sadzawce ten spoliczkowany zaczął tonąć. Towarzysz wyciągnął go z wody. Przywrócony życiu wyrył na kamieniu: „mój przyjaciel mnie uratował”.
– Dlaczego o spoliczkowaniu napisałeś na piasku, a o uratowaniu na kamieniu?
– Żeby wiatry zwiały z piasku zapis twojej winy. Żeby deszcze nie spłukały z kamienia pamięci o twoim dobrym uczynku.
Foto: Jezus i kobieta pochwycona na cudzołóstwie. Obraz wisi naprzeciw drzwi do zakrystii Bazyliki Franciszkanów w Krakowie. Ten gość z książką mówi: Mojżesz kazał nam takie kamienować.
