Noworoczna rozmowa w zaświatach.
– Ludzie czasem myślą, jak zabić czas. A to czas ich zabija – zaczął Alphonse Allais.
Seneka aż poczerwieniał ze złości:
– Nie brak nam czasu. Tylko go trwonimy.
Car Piotr I przytaknął:
– Strata czasu, tak samo jak śmierć, jest nieodwracalna!
Thomas Eliot pozwolił sobie na zdanie odmienne:
– Czas, który marnujesz z przyjemnością, nie jest czasem zmarnowanym.
Aż jakiś prosty chłop z Litwy się uśmiechnął rozmarzony:
– Czas robi z ziarenka jęczmienia kufel piwa, mówi nasze przysłowie.
Wiekuisty zegar wybił północ. Stary rok trzasnął drzwiami. Jean Paul Sartre szepnął wpatrzony w dno kieliszka, którego pustka pachniała szampanem:
– Wspomnienia są jedynym rajem, z którego nikt nas nie może wypędzić…
