Przemienienie Pańskie ilustruje jeden z witraży w nawie głównej kościoła św. Jerzego w Jasienicy.
Centralną postacią wizerunku jest Jezus, odziany w lśniąco białe szaty. Wokół jego postaci promienieje krąg światła. Jezus w lewej ręce trzyma zwój – symbol Pisma, którego proroctwa wypełniają się w Jezusie. Prawą dłoń unosi w geście błogosławieństwa, którym chce unaocznić widzom, że od Ojca przychodzi. Bóg-Ojciec, który w ewangelijnej scenie Przemienienia mówi potężnym głosem z nieba: „To jest mój Syn umiłowany”, ukazany jest symbolicznie w postaci wyciągniętych w stronę Jezusa dwóch dłoni. To artystyczne nawiązanie do starej tradycji chrześcijaństwa, kultywowanej zwłaszcza w tradycji chrześcijaństwa wschodniego, gdzie nie ukazuje się całej postaci Ojca, którego przecież nikt nie widział, ale poprzez dłoń lub parę dłoni – jako znak mocy działającego Stwórcy.
Po prawej ręce Jezusa stoi Mojżesz. Odziany w purpurową szatę, nakrywającą jego głowę i ramiona, trzyma dwie kamienne tablice Dekalogu. Naprzeciw znajduje się Eliasz, największy prorok Starego Testamentu. Te dwie postaci łączy nie tylko ich obecność w ewangelijnym opisie Przemienienia Jezusa, ale także fakt, że odeszli z tego świata w tajemniczych okolicznościach, nigdy nie mieli na ziemi swojego grobu, a przez to są – podobnie jak fakt Przemienienia Jezusa – znakami Jego przyszłego Zmartwychwstania.
U stóp stojących na szczycie góry postaci, mamy – zgodnie z przekazem Ewangelii – sylwetki trzech apostołów: Piotra, Jakuba i Jana. Kryją twarze w dłonie, nie mogąc znieść blasku jasności, jaka rozchodzi się z postaci Jezusa i Jego szat, tak lśniących, jak żaden folusznik (farbiarz tkanin) na ziemi wybielić nie potrafi.To samotnie stojąca wśród żyznych, galilejskich pól wyniosłość. Tradycja wskazuje ją, jako miejsce Przemienienia Chrystusa.
Tabor robi wrażenie wyższej, niż jest na prawdę (588 m npm). Jej szczyt stanowi równina 1200×400 metrów. Onegdaj stały tu trzy bazyliki. Wzgórzem władali krzyżowcy, potem Saraceni. Pozostającymi tu ruinami zarządzali franciszkanie z Nazaretu. W XX w. zbudowano obecny kościół. Bryłą przypomina skupisko trzech namiotów: dla Jezusa (część główna), Mojżesza i Eliasza (wieże, między którymi wchodzi się do wnętrza).
W krypcie franciszkańskiego kościoła, pod prezbiterium znajdują się wizerunki czterech innych przemienień Jezusa, prócz tego, które wspominamy w Kościele 6 sierpnia:
– Narodzenia (przemienienie Boga w człowieka),
– Eucharystii (przemiana chleba i wina w Ciało i Krew Pańską),
– Ofiary (przemienienie życia w śmierć Jezusa),
– Zmartwychwstania (przejścia ze śmierci do życia).
