Trzeba tylko uważać: ponieważ nadmiar odpoczynku męczy a nawet zabija – jak zauważył Homer.
Płacz nad zmarłym, stracił bowiem światło, płacz nad głupim, bo rozum zgubił. Ciszej płacz nad zmarłym, bo znalazł odpoczynek, życie zaś głupiego gorsze jest od śmierci… – mówi Księga Syracha (Syr 22,11).
Jedyne święto ustanowione przez Najwyższego i zapisane w Dekalogu, to właśnie odpoczynek (to znaczy „szabat”).
Odpoczynek nie polega na tym, że się nic nie robi, ale na tym, że robi się… coś innego.
Trzeba tylko uważać: ponieważ nadmiar odpoczynku męczy a nawet zabija – jak zauważył Homer.
Tak sobie dziś o odpoczynku rozmawiamy z kolegą Leszkiem na ambonie. Bośmy przeczytali słowa Jezusa: wypocznijcie nieco (Mk 6,31).
A po kazaniu przyszedł ktoś i mówi, że on nie musi odpoczywać, bo praca jest dla niego przyjemnością. Zaprawdę – powiadam mu – nie można żyć samymi przyjemnościami…
