Malowidło powstało w krakowskiej szkole Wita Stwosza, prawdopodobnie w latach 1505-1510.
Zabytkowy obraz przedstawia Matkę Bożą z Dzieciątkiem na ręku. Mały Jezus trzyma w ręku gruszkę: owoc symbolizujący słodycz matczynej miłości Maryi oraz poświęcenie jej kobiecości na ofiarę Bożego Macierzyństwa.
![](https://stacjaniebo.pl/wp-content/uploads/2021/05/obraz_komo2-750x1024.jpg)
Madonna ujmuje palcami prawy bok Jezusa, ten sam, który zostanie przebity włócznia na krzyżu. Ten gest przywodzi na pamięć także opis stworzenia niewiasty, wyjętej z boku uśpionego mężczyzny. Fałdy płaszcza Maryi układają się na kształt wejścia do otwartego grobu, który Jezus opuścił podczas Zmartwychwstania.
Po prawej stronie Madonny z Dzieciątkiem stoi Jan Chrzciciel. Trzyma w ręku apokaliptyczną księgę z pieczęciami, na której spoczywa Baranek Boży.
Po przeciwnej stronie widzimy postać Jana Ewangelisty. Ma twarz chłopca, odmłodzoną w oleju, w którym chciano go poddać męczeńskiej kąpieli. W ręku trzyma kielich z trucizną, przy pomocy której chciano pobawić go życia. Błogosławi naczynie, z którego wypełza wąż, symbol trucizny.