Liczymy czas przed Nim i po Nim.
Od Niego pochodzą nazwy (Dominikana, San Salvador), a godła, flagi i odznaczenia noszą kształt Jego krzyża. Nawet jeżeli Go nie znamy, to na Jego pamiątkę mamy wolne w niedzielę oraz wiosenne i zimowe holidejz w czasie Wielkanocy i Bożego Narodzenia. Cytujemy Go, mówiąc o perłach rzucanych przed wieprze i o domach na piasku.
On sam jest pełen paradoksów:
🔹️ żyje w ubóstwie, choć nie jest ascetą;
🔹️ doskonale zna Prawo, choć nie jest uczniem żadnego ze znanych rabinów;
🔹️ robi wrażenie swoją mądrością, ale przedkłada ubogich duchem nad uczonych;
🔹️ gromadzi tłumy ludzi, a zaraz potem ucieka w samotność;
🔹️ głosi pokój, lecz od uczniów oczekuje pójścia za Nim na śmierć;
🔹️ okazuje miłosierdzie i przebaczenie, a jednocześnie ostrzega przed ogniem piekielnym;
🔹️ popada w konflikt z autorytetami i władzą, ale nie próbuje zająć ich miejsca;
🔹️ dysponuje darem uzdrawiania, ale sam nie unika cierpienia i śmierci.
Pewnie dlatego tak trudno odpowiedzieć na pytanie Jezusa: a wy za kogo mnie uważacie? (Mt 16,13nn).
