Autor: Jacek M. Pędziwiatr

Jem, śpię, biegam, piszę, mówię. Patrzę, słucham, uczę się. Śmieję się, wątpię, wierzę. Jestem: człowiekiem, księdzem.

Sen

Zygnunt zadzwonił.
– Teściowa mi się śniła – mówi.
– No i?
– Przyszła we śnie z krokodylem na smyczy. Przerażające: te wyłupiaste ślepia, długie pazury, okropne zębiska…
– O, Boże…
– No – mowi Zygmunt. – A krokodyl wyglądał jeszcze gorzej…

Buczynowa katedra

Napisałem tylko w jednym miejscu na FB, że idę Drogą Krzyżową na Błatnią, skąd i kiedy, po nocy, w ciszy, tylko z 14 przystankami.

(więcej…)